خانه » مقاله ها » مقاله های یوگا » ۱-ده راهنمایی برای هم ترازی و تقارن بدن که لازم است معلمین یوگا از آن استفاده نکنند
۱-ده راهنمایی برای هم ترازی و تقارن بدن که لازم است معلمین یوگا از آن استفاده نکنند

۱-ده راهنمایی برای هم ترازی و تقارن بدن که لازم است معلمین یوگا از آن استفاده نکنند

برای یک مربی خوب یوگا بودن ، نیاز نیست متخصص آناتومی تمام عیار باشیم ، ولی وقتی صحبت از در یک راستا بودن اعضای بدن به میان می آید، به عنوان یک مربی یوگا، اهمیت دارد ، علت آنچه را که می گوییم ، بدانیم ( طوطی وار دستورالعمل های مربی های دیگری که شنیده ایم را تکرار کردن مورد قبول نیست ). همچنین ضروری است به خاطر داشته باشیم ، به صرف اینکه دستورالعملی با بدن ما تطبیق دارد ، این راهکار ، لزوماً راهکار ایده آلی برای همه ی شاگردان ما نیست . بنابراین طبق روحیه ی کاوش و جستجوگری که “سخن یوگا” است ، ده راهنمایی متداول در یک راستا بودن که نباید همیشه مورد توصیه شود ، اینجا آورده می شود .

۱٫”دنبالچه را گود کنید ( یا به داخل بکشید ) ”
من کاملاً در این باره تأکید دارم ، احتمالاً چون تمام مدت به گفتن این مطب عادت داشتم ! شاگردی با انحنای بیش از حد مهره های کمر ( قوس کمر ) می بینیم و تصور می کنیم به داخل کشیدن مناسب دنبالچه ، تنها چیزی است که لازم دارد تا پایین کمر را بلند و طویل کند . با اینکه برای شاگردان خاصی ، ممکن است این راهکار واقعاً مفید باشد ، در مجموع ، این دستورالعمل مشکل آفرین است . دلیل اش این است : واژه ی “گود کردن” یا ” به داخل کشیدن” شاگردان را ترغیب می کند ، دنبالچه را جلو بکشند ، پایین کمر را صاف کنند و لگن را به سمت عقب کج کنند ( مخالف آنچه خواسته ی معمول ماست که لگن باید در وضعیت ” خنثی یا تراز” باشد) . وقتی لگن در وضعیت خنثی است ، بالای ساکروم ( استخوان خاجی) در واقع اندکی به جلو متمایل است ، در حالی که گود کردن یا داخل کشیدن ، لگن را به جلو می راند و انحنای طبیعی لگن و پایین کمر را از بین می برد . ( همین مسئله در مورد دستورالعمل “استخوان شرمگاه را به زمین فشار دهید ” در هنگام وضعیت خم به عقب در حالیکه شکم روی زمین است ، صادق است . )
بعلاوه افراد زیادی با فرورفتگی ستون فقرات، با انحنای زیاد در قسمت بالای کمر ( حوالی L-1/2 ) هستند و برخلاف انحنای به جلوی ستون فقرات شان ، بسیاری از آنها حتی لگن شان به شدت به پایین و داخل کشیده شده است . به خصوص برای این شاگردان ، دستورالعمل گود کردن یا به داخل کشیدن استخوان دنبالچه ، به شدت نتیجه معکوس و منفی دارد !
پس به جای آن چه توصیه ایی می توانید به کار برد ؟
اگر واقعاً می خواهید پایداری در یک وضعیت خاص را ترویج کنید ، می توانید شاگردان را راهنمایی کنید تا داخل ران را به عقب ببرند ( تا با انجام دادن این کار تعادل روی استخوان دنبالچه ایجاد شود ) و بعد استخوان دنبالچه را مستقیم به سمت پایین ثابت نگه دارید ، به جای اینکه به جلو یا زیر ببرند . اما اخیراً موفقیت های زیادی در کار با شکم به دست آورده ام . ابتدا از شاگردان بخواهید نوک مفصل ران را به داخل ، به سمت یکدیگر بکشند ( این کار ، عمق عضله عرضی شکمی را به کار می گیرد ) و بعد عضلات بین استخوان شرمگاهی و ناف را به کار بگیرند – بخش پایینی سطحی تر عضله راست شکمی . این دستورالعمل ها با همدیگر ، در لگن ، حالت متعادلی به وجود می آورد و کمک می کند انحنای زیادی ستون فقرات بدون فشار دادن لگن به جلو ، خنثی شود .

واژه ی “گود کردن” یا “به داخل کشیدن” ، شاگردان را به جلو کشیدن استخوان دنبالچه ترغیب می کند ، پایین کمر را صاف می کند و لگن را به عقب کج می کند ) که مغایر با لگن “خنثی” است که به طور معمول مطلوب ما است ) . وقتی لگن در وضعیت خنثی است ، نوک ساکروم در حقیقت ، اندکی به سمت جلو کج می شود ، در حالی که گود کردن یا به داخل کشیدن ، لگن را به جلو فشار می دهد و انحنای طبیعی لگن و کمر را از بین می برد .

https://yogainternational.com/
مترجم : لادن خضری

منبع : سایت موسسه یوگای علمی نوا

باز نشر : آکادمی یوگا مازندران

http://www.yogaacademy.ir/

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شدخانه های ضروری نشانه گذاری شده است. *

*